دیه حس شنوایی
براساس ماده 449 دیه حس شنوایی ، از بین بردن حس شنوایى مجموع دو گوش دیه کامل و از بین بردن حس شنوایى یک گوش نصف دیه کامل دارد هر چند شنوایى یکى از آن دو قوىتر از دیگرى باشد.
- براساس ماده 450 هرگاه کسى فاقد حس شنوایى یکى از گوشها باشد، کر کردن گوش سالم او نصف دیه دارد.
- براساس ماده 451 هرگاه معلوم باشد که حس شنوایى بر نمىگردد یا دو نفر عادل کارشناس گواهى دهند که برنمیگردد دیه مستقر میشود و اگر کارشناس امید به برگشت آن را پس از گذشت مدت معینى داشته باشد و با گذشتن آن مدت شنوایى برنگردد دیه استقرار پیدا مىکند.
اگر شنوایى قبل از دریافت دیه برگردد ارش ثابت مىشود و اگر بعد از دریافت آن برگردد دیه بازگردانده نمىشود و اگر مجنى علیه (کسی که جنایت علیه او رخ داده) قبل از دریافت دیه بمیرد دیه ثابت خواهد بود.
- براساس ماده 452 هرگاه با بریدن هر دو گوش شنوایى از بین برود دو دیه کامل لازم است و هرگاه با بریدن یک گوش حس شنوایى به طور کلى از بین برود یک دیه کامل و نصف دیه لازم مىشود اگر با جنایت دیگرى حس شنوایى از بین برود هم دیه جنایت لازم است و هم دیه شنوایی.
تبصره: هرگاه دو نفر عادل کارشناس گواهى دهند که شنوایى از بین نرفته ولى در مجراى آن نقصى رخ داده که مانع شنوایى است همان دیه شنوایى ثابت است.
- باساس ماده 453 هرگاه کودکى که زبان باز نکرده در اثر کر شدن نتواند سخن بگوید جانى علاوه بر دیه شنوایى به پرداخت ارش محکوم خواهد شد.
- براساس ماده 454 هرگاه در اثر جنایتى حس شنوایى و گویایى از بین برود دو دیه کامل دارد.
- براساس ماده 455 اگر کسى باعث پاره شدن پرده گوش دیگرى شود محکوم به پرداخت ارش خواهد شد.
- براساس ماده 456 در صورت اختلاف جانى و مجنى علیه هرگاه با نظر کارشناس معتمد (مورد اعتماد) موضوع روشن نشود مورد از باب لوث است و مجنى علیه با قسامه (گروهی برای گرفتن چیزی قسم بخورند و آن را بگیرند) دیه را دریافت خواهد کرد.
بدون دیدگاه