درخواست رأی وحدت رویه

بنابر آنچه در مقالات گذشته بیان شد، شعب ۲ و ۴ و ۱۲ و ۳۱ دیوان عالی کشور در مواردی که درخواست اعاده دادرسی (تجدید محاکمه) موجه بوده آن را قبول و رسیدگی مجدد را به شعبه دیگر دادگاه یا دادگاه هم‌عرض ارجاع (واگذار) داده‌اند، بدون اینکه حکم مورد درخواست اعاده دادرسی را نقض (شکستن رأی) نمایند.

در صورتی که شعب ۱۶ و ۲۰ دیوان عالی کشور با احراز و تشخیص موجه بودن درخواست اعاده دادرسی و تجدید محاکمه حکم مورد درخواست اعاده دارسی را نقض نموده و رسیدگی مجدد را به شعبه دیگر دادگاه یا دادگاه هم‌عرض ارجاع نموده‌اند، بنابراین رسیدگی و اظهارنظر هیأت عمومی دیوان عالی کشور بر اساس ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ درخواست می‌گردد.

رأی وحدت رویه شماره ۵۳۸- 1/8/1369 هیأت عمومی دیوان عالی کشور

موضوع: نقض حکم مورد درخواست اعاده دادرسی قبل از رسیدگی به ردیف 137

بر اساس مواد ۴۶۸ و ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری این است که دیوان عالی کشور پس از اطمینان از جهت اوضاع و احوالی که باعث درخواست محاکمه شده با قبول درخواست اعاده (تکرار) محاکمه، رسیدگی مجدد را از دادگاه هم‌عرض که صلاحیت و شایستگی رسیدگی داشته باشد، ارجاع می‌دهد و تصریح (تأکید) قانون به عدم اجرای حکم تا زمانی که اعاده و تکرار محاکمه به انتها نرسیده و حکم مجدد صادر نشده، ملازمه (حکمی که حکم دیگر را ضرورت نماید) به ابقای (باقی گذاشتن) حکم دارد.

بنابراین نقض حکم (شکستن رأی) قبل از رسیدگی به درخواست اعاده و تکرار محاکمه بدون مجوز قانونی است و آرای شعب ۲ و ۴ و ۱۲ و ۳۱ دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت و هماهنگی دارد، صحیح تشخیص داده می‌شود.

این رأی بر اساس ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع (لازم الاجرا) می‌باشد.