رأی وحدت رویه شماره ۵۳۸ – 1/8/1369
شعب کیفری دیوان عالی کشور در مورد درخواست اعاده دادرسی و تجدید محاکمه از حکم قطعی کیفری، آرای معارضی (مخالفی) صادر نموده‌اند، که طرح موضوع را در هیأت عمومی دیوان عالی کشور برای ایجاد وحدت رویه قضایی ایجاب می‌نماید.
رأی دیوان عالی کشور در پرونده اول مربوط به درخواست اعاده دادرسی
شعبه ۲ دیوان عالی کشور در پرونده کلاسه ۲-۱۳/۲۶۹۳ در مورد درخواست اعاده دادرسی (تجدید محاکمه) محکوم علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده) حکم قطعی دادگاه کیفری ۲ تالش چنین انشا (نوشته) نموده است. با عنایت به مفاد و محتوای درخواست که ضمن آن به صورت جلسه شماره ۲۱۷۱ مأمورین جنگلبانی اشاره شده و تحقیقی که کاشف از حقیقت باشد تاکنون در این مورد به عمل نیامده است، بنابراین به استناد شق ۳ از ماده ۴۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری قرار قبولی درخواست اعاده دادرسی را صادر و پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه دیگر از دادگاه‌های کیفری ۲ محل ارجاع (واگذار) می‌گردد.
رأی دیوان عالی کشور در پرونده دوم
شعبه ۴ دیوان عالی کشور در پرونده کلاسه ۱۴/۴/۲۸۷۲ در مورد درخواست اعاده دادرسی محکوم علیه از حکم قطعی دادگاه کیفری ۲ کرج به این شرح انشای رأی نموده است: « درخواست اعاده دادرسی محکوم علیه آقای … از دادنامه صادره با توجه به مدارک تقدیمی وکیل وی و محتویات پرونده موجه است و بر اساس بند ۵ ماده ۲۳ قانون اصلاح پاره‌ای از قوانین دادگستری درخواست اعاده دادرسی و قبول پرونده بر اساس ماده ۴۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری به شعبه دیگر دادگاه کیفری ۲ کرج ارجاع (واگذار) می‌شود.
رأی دیوان عالی کشور در پرونده سوم
شعبه ۱۲ دیوان عالی کشور در پرونده کلاسه ۲/۱۲/۲۷۶۶ درمورد درخواست اعاده دادرسی بانو … از حکم شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یزد چنین رأی داده است: « با توجه به محتویات پرونده درخواست اعاده دادرسی متقاضی با توجه به اوضاع و احوال قضیه و محتوای دادنامه صادره موجه به نظر می‌رسد، بنابراین مستنداً به ماده ۴۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری و بند ۵ ماده ۲۳ قانون اصلاح پاره‌ای از قوانین دادگستری مصوب ۱۳۵۶ با قبول اعاده دادرسی، رسیدگی مجدد به دادگاه هم‌عرض ارجاع می‌شود».
بدون دیدگاه