ممنوعیت ازدواج زن مسلمان با مرد غیرمسلمان

همه‌ی فقها در‌ مورد ممنوعیت ازدواج زن‌ مسلمان با مرد غیرمسلمان متفق‌القولند. امام‌ خمینی در جلد‌ دوم‌ کتاب تحریرالوسیله بیان کرده‌ است که «زن‌ مسلمان نمی‌تواند با مرد‌ کافر ازدواج نماید و این‌ کار برای او جایز (حلال) نیست، فرقی هم نمی‌کند که ازدواج برای همیشه‌ و دائمی باشد یا موقت‌ (صیغه) و تفاوتی نیست در اینکه مرد، کافر‌ اصلی‌ حربی باشد، (شخص غیرمسلمان که با مسلمانان در جنگ است) یا از اهل‌ کتاب (شخص غیرمسلمان که دارای پیامبر و کتاب دینی آسمانی است، مانند مسیحیان و یهودیان».

با همین نگاه بر‌گرفته ‌شده از فقه‌ اسلامی، ماده‌ی ۱۰۵۹ قانون مدنی به ‌صراحت و روشی عنوان کرده است: «نکاح مسلمه (زن مسلمان) با غیرمسلم (مرد غیرمسلمان) جایز نیست».

در چنین مواردی بر اساس ماده‌ی ۲ آیین‌نامه‌ی زناشویی بانوان ایرانی مصوب ۱۳۴۵: «باید گواهی یا استشهاد تشرف مرد به اسلام (مسلمان شدن مرد غیرمسلمان) به نامه‌ی درخواست صدور پروانه‌ی ازدواج زن و مرد ضمیمه (پیوست) شود».

تشرف مرد به دین اسلام و مسلمان شدن وی با مراجعه‌ به علما یا مراکز اسلامی و فرهنگی داخل یا خارج از کشور صورت می‌گیرد.

وظایف مرد خارجی در ازدواج با زن ایرانی

• بر اساس قوانین کشور و بر طبق مسائل مورد تأیید وزارت کشور در زمینه حسن انجام وظایف زوج (مرد)، این اختیار به زن داده شده است تا تضمینی مناسب و محکم از مرد درخواست نماید.
• حسن رفتار و خوش‌رفتاری
• انفاق و دادن خرجی در طول مدت زوجیت (زناشویی)
• تأمین مایحتاج زوجه (زن)
• تأمین واجبات مالی فرزندان تحت حضانت و سرپرستی زوجه
• پرداخت هزینه بازگشت همسر مطلقه تا محل سکونت در موارد تفریق و جدایی، از جمله رایج‌ترین وظایفی است که مرد در برابر زن دارد و زن می‌تواند تمامی و یا برخی از آنها را از همسر تبعه بیگانه (شهروند خارجی) خود درخواست نماید.