رأی وحدت رویه ی شماره 553 هیأت عمومی دیوان عالی کشور مورخ 3/2/1370
رأی وحدت رویه ی شماره 553 به قرار زیر است:
موضوع: لزوم صدور حکم از سوی دادگاه حقوقی یک در مواردی که دادگاه مزبور در مقام تجدیدنظر احکام دادگاه حقوقی دو عمل میکند.
از شعب 17 و 18 دیوان عالی کشور آرای متفاوت در مورد پروندههای مشابه صادر شده و درخواست طرح در هیأت عمومی دیوان عالی کشور به منظور صدور رأی وحدت رویه میشود.
خلاصه پروندهها و آرای صادره به شرح زیر میباشد:
خلاصه پرونده اول رأی وحدت رویه شماره 553
در پرونده شماره 65/505 آقای ج متولی (مدیر اماکن متبرکه) مدرسه علمیه حضرت امام خمینی در خرمآباد برای آقای س اظهارنامهای ارسال و اظهار نموده است، ساختمان مدرسه مذکور موقوفه (وقفی) است و تحت تولیت (سرپرستی) وی میباشد، هنگام احداث و ساخت آن شما مدتی به عنوان کارگر در آنجا کار کرده و مزد خود را دریافت نمودهاید و در این مدت از لحاظ کمک و مساعدت به شما اجازه داده شده در طبقه زیرزمین بیتوته (اقامت موقت) کنید.
اکنون که کارها تمام و تسویه حساب شده اخطار میشود، ظرف ده روز از تاریخ رؤیت (دیدن)، زیرزمین را تخلیه نمایید، چون مخاطب تخلیه نکرده، متولی به دادسرای خرمآباد مراجعه و درخواست صدور حکم به رفع تصرف عدوانی (تصرف، بدون رضایت صاحب ملک) نموده دادسرای خرمآباد با شنیدن اظهارات طرفین (خواهان و خوانده) به شرح دادنامه به استناد ماده 10 قانون تصرف عدوانی حکم به رفع تصرف عدوانی و خلع ید (رفع تصرف غیرمجاز) متصرف را صادر مینماید.
رأی دادگاه تجدیدنظر رأی وحدت رویه شماره 553
از طرف محکوم علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده) به حکم، اعتراض شده و به دادگاه حقوقی یک خرمآباد دادخواست پژوهش (تجدیدنظر) میدهد و دادگاه مذکور به موجب نظریه 65/281 با استدلال این که رأی دادسرای شهرستان طبق موازین قانونی صادر شده، نظر به رد پژوهشخواهی (تجدیدنظرخواهی) و تأیید حکم پژوهش خواسته داده و آقای س به نظریه اعتراض و شعبه 17 دیوان عالی کشور به موجب دادنامه 552/17 مورخ 20/8/66 رأی صادر نموده است.
بدون دیدگاه