مهلت درخواست اعاده دادرسی

مهلت درخواست اعاده دادرسی (رسیدگی مجدد) برای اشخاص مقیم (ساکن) ایران 20 روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه که به شرح زیر می‌باشد:

1. مهلت درخواست اعاده دادرسی و رسیدگی مجدد نسبت به آرای حضوری قطعی، از تاریخ ابلاغ
2. مهلت درخواست اعاده دادرسی نسبت به آرای غیابی، از تاریخ اتمام مهلت واخواهی (اعتراض) و درخواست تجدیدنظر

• نکته: در مواردی که درخواست‎کننده ‎اعاده دادرسی عذر موجهی داشته باشد، باید دلایل عذر خود را ضمن دادخواست به دادگاهی که مرجع رسیدگی به اعاده دادرسی است، ارائه نماید.

دادگاه در این موارد ابتدا به ادعای داشتن عذر، رسیدگی کرده و چنانچه عذر را موجه بداند، قرار قبول دادخواست اعاده دادرسی را صادر می‌نماید، سپس دادخواست را برای انطباق داشتن (هماهنگ بودن) یا نداشتن با جهات اعاده دادرسی بررسی می‎کند و قرار قبول یا رد اعاده دادرسی را صادر می‌نماید.

• نکته: مهلت‎های تعیین شده در مواد 428، 429 و 430 قانون آیین دادرسی مدنی نیز مبتنی بر این اصل است و هیچ مهلتی علیه کسی که قادر به استفاده از آن نباشد، آغاز نمی‎شود.

تمدید مهلت اعاده دادرسی

به جز مواردی که قانون تعیین کرده باشد تمدید مهلت درخواست اعاده دادرسی ممنوع می‌باشد. طبق ماده 431 قانون آیین دادرسی مدنی مواردی که تمدید مهلت برای آنها مجاز است، دو مورد می‌باشد:

1. اگر شخصی که حق درخواست اعاده دادرسی دارد، قبل از پایان مهلت اعاده دادرسی، ورشکسته یا محجور (سفیه، مجنون، صغیر) شود یا فوت کند، مهلت جدید از تاریخ ابلاغ حکم، نسبت به مدیر تصفیه‎ شخص ورشکسته و قیم و سرپرست شخص محجور و در صورت فوت به وراث یا قائم‌مقام یا نماینده قانونی وراث آغاز میگردد.
2. چنانچه سمت یکی از اشخاصی که به عنوان نمایندگی از قبیل ولایت یا قیمومیت (سرپرستی) یا وصایت (وصیت ) در دعوا دخالت داشته‎اند، قبل از پایان مهلت درخواست اعاده دادرسی از بین برود، مهلت تعیین شده، از تاریخ ابلاغ حکم به کسی که به این سمت تعیین می‎گردد، آغاز خواهد شد و اگر از بین رفتن این سمت به دلیل رفع حجر باشد، مهلت درخواست اعاده دادرسی (رسیدگی مجدد) از تاریخ ابلاغ حکم به کسی که از وی رفع حجر شده است، آغاز می‌‌گردد.

حجر: حجر یعنی منع شخص به حکم قانون از اینکه بتواند امور خود ار به طور مستقل و بدون دخالت دیگری اداره نماید و شخصاً اعمال حقوقی انجام دهد.