مفهوم کلاهبرداری در صنعت بیمه

بیمه قراردادی است که بر اساس آن بیمه‌گر در مقابل دریافت مبلغی متعهد می‌شود در صورت وقوع حادثه تحت پوشش بیمه‌ای خسارت وارده را تا سقف تعیین شده در قرارداد بیمه جبران نماید.و کلاهبرداری در صنعت بیمه در معنای حقوقی به کسب متقلبانه مال غیر، کلاهبرداری همراه با سوءنیت می‌گویند.

در واقع می‌توان جرم کلاهبرداری در صنعت بیمه را تحصیل و گرفتن خسارت از شرکت‌های بیمه با استفاده از وسایل و اسناد متقلبانه تعریف کرد.

کلاهبرداری در صنعت بیمه در اغلب کشورهای جهان جرم‌انگاری شده و در صورت وقوع آن دادگاه بر اساس قانون جزای اختصاصی خود مرتکب آن را مجازات می‌نماید اما در حقوق ایران چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن مصوبه‌ای در مورد کلاهبرداری بیمه‌ای وجود ندارد.

تاریخچه کلاهبرداری در صنعت بیمه

با توجه به سیر تاریخی حضور بیمه در زندگی اجتماعی انسان و مشخص نبودن زمان دقیق پیدایش صنعت بیمه، به همین دلیل زمان شروع کلاهبرداری و تقلب در این صنعت نیز مشخص نمی‌باشد.

اما با رونق گرفتن صنعت بیمه زمینه بروز جرم کلاهبرداری در صنعت بیمه نیز بیش از پیش فراهم گردید تا افراد کلاهبردار با توجه به طبیعت ویژه قرارداد بیمه تمایل زیادی به حضور در این حوزه داشته باشند.

تاریخ دقیق پیدایش قراردادهای بیمه به درستی مشخص نیست از این رو، نمی‌توان تاریخ پیدایش کلاهبرداری در صنعت بیمه را مشخص نمود.

اما آنچه مشخص است رونق گرفتن قراردادهای بیمه و نیاز روزافزون جوامع به چنین قراردادهایی است.

ماهیت این نوع قراردادها به‌گونه‌ای است که احتمال وقوع جرائمی چون کلاهبرداری در آنها را افزایش می‌دهد.

به طور کلی «در سراسر جهان هر ساله مبلغی در حدود ۶۰ میلیارد پوند یا ۱۰۰ میلیارد دلار به جیب متقلبان سرازیر می‌شود، به عبارت دیگر در کلاهبرداری در صنعت بیمه ، به طور متوسط از هر ۱۰۰ پوندی که بیمه‌گر بابت خسارت پرداخت می‌کند ۸ پوند آن به کلاهبرداری تعلق می‌گیرد برای مثال هزینه تخمینی ناشی از تقلب در بیمه در سال ۱۹۹۸ در ایالات متحده آمریکا ۱۰%، کانادا ۶%، انگلستان ۷/۳%، هلند ۵%، فرانسه ۶% و استرالیا ۱۵% بوده است.