شرایط خاتمه قرارداد کار
بر اساس ماده ۲۱ قانون کار، خاتمه قرارداد کار در صورت بروز یکی از موارد زیر پایان می‌یابد:
- فوت کارگر
- بازنشستگی کارگر
- از کار افتادگی کلی کارگر
- پایان مدت در قراردادهای کار با مدت موقت و تجدید نشدن صریح و روشن یا ضمنی (اشاره شده) آن.
- پایان کار در قراردادهایی که مربوط به کار معین است.
- استعفاء و کناره‌گیری کارگر از کار.
همچنین بر اساس ماده 23 قانون کار، کارگر از لحاظ دریافت حقوق یا مستمری‌های ناشی از فوت، بیماری، بازنشستگی، بیکاری، تعلیق، ازکارافتادگی کلی و جزیی و یا‌مقررات حمایتی و شرایط مربوط به آنها تابع قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
فوت کارگر
بر اساس ماده 22 قانون کار، در صورت فوت کارگر، خاتمه قرارداد کار به لحاظ عدم موضوعیت داشتن و نبود یکی از طرفین قرارداد (کارگر و کارفرما) صورت گرفته و وراث او می‌توانند در مورد پیگری مطالبات (طلب‌ها) از کارفرما اقدام نمایند.
بر اساس تبصره این ماده، تا تعیین تکلیف وراث قانونی و انجام مراحل اداری و برقراری مستمری و حقوق توسط سازمان تأمین اجتماعی، این سازمان موظف است نسبت به پرداخت حقوق متوفی به میزان آخرین حقوق دریافتی به طور علی‌الحساب و به مدت سه ماه به عائله و خانواده تحت تکفل و سرپرستی وی اقدام نماید.
فوت کارفرما
فوت کارفرما از موارد خاتمه قرارداد کار محسوب نمی‌شود زیرا:
- در قراردادهای کار، کارگر معمولاً با کارگاه یا شرکت یا مجموعه‌ای قرارداد بسته که دارای شخصیت حقوقی مستقل از مدیران و مؤسسین آن دارد و در مورد اشخاص حقوقی (مثل شرکت‌ها، مؤسسات و…) تا زمانی که شرکت وجود دارد حیات قانونی آن نیز ادامه دارد و تنها در صورت انحلال و یا اعلام ورشکستگی آن شرکت شخصیت حقوقی آن از بین می‌رود.
پس عملاً فوت در مورد شخصیت حقوقی شرکت‌ها و مؤسسات تجاری یا غیرتجاری ثبت شده معنا ندارد و در صورت فوت مدیر یا مدیران یا رئیس هیأت مدیره و یا حتی انتقال مالکیت
استعفای کارگر
بر اساس تبصره ماده 21 این قانون، کارگری که استعفاء می‌کند موظف است یک ماه به کار خود ادامه داده و ابتدئاً استعفای خود را کتباً به کارفرما اطلاع دهد و در صورتی که حداکثر ظرف مدت 15 روز انصراف خود را کتباً به کارفرما اعلام نکند، استعفای وی منتفی (رد شده) محسوب میشود.
و کارگر موظف است رونوشت استعفاء و انصراف از آن را به شورای اسلامی کارگاه و یا انجمن صنفی و یا نماینده کارگران تحویل دهد.
خاتمه قرارداد کار در کار معین یا مدت موقت چگونه است؟
بر اساس ماده 24 قانون کار، در صورت خاتمه قرارداد کار، کار معین یا مدت موقت، کارفرما مکلف است به کارگری که بر اساس قرارداد، یک سال یا بیشتر، به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه، اعم از متوالی یا متناوب (پی‌در‌پی) بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید.
بدون دیدگاه