رأی اصراری دیوان عالی کشور

در ادامه توضیحات مقالات قبل در این مقاله به بیان رأی اصراری دیوان عالی کشور در مورد پرونده مذکور می‌پردازیم:

جلسه هیئت عمومی دیوان عالی کشور موضوع پرونده اصراری حقوقی ردیف 87/13 با حضور رئیس دیوان عالی کشور و دادستان کل کشور و قضات شعب حقوقی دیوان برگزار شد.

رأی اصراری دیوان عالی کشور

با توجه به مجموع پرونده‌های بدوی (نخستین)، تجدیدنظر، فرجامی و گزارش مذکور و با استناد به ماده 408 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه فرجام خواسته اصراری است.

سرانجام پس از طرح پرونده در هیئت عمومی دیوان عالی کشور، اکثریت قضات حاضر در جلسه رأی شعبه دادگاه تجدیدنظر استان خراسان شمالی را تأیید کردند و حکم دادگاه تجدیدنظر استان مورد تأیید می‌باشد.

* رئیس شعبه سوم دیوان عالی کشور به رأی اصراری دیوان عالی کشور اشاره کرد و بیان داشت: نظر به این که آقای … بدون رضایت خانم … ازدواج مجدد نموده، شرط بند 12 شق (ب) عقدنامه محقق می‌شود و صدور گواهی عدم امکان سازش برای اجرای صیغه طلاق منطبق و هماهنگ با موازین شرعی (دینی) و قانونی است. بنابراین رأی شعبه سوم دادگاه تجدیدنظر استان خراسان شمالی مورد تأیید می‌باشد و رأی دادگاه تجدیدنظر را تأیید می‌کنم.

* همچنین رئیس شعبه در رابطه با رأی اصراری دیوان عالی کشور بیان داشت: اگر زوجین (زن و شوهر) با هم شرط کردند که هر موقع شوهر زن گرفت، به نحو مطلق من حق طلاق و جدایی داشته باشم، این شرط نه با ذات عقد مغایر و مخالف است و نه با ضرورت و مناسبات عقد و این شرط لازم‌الوفا می‌باشد.

وی به بند 12 شرط ضمن العقد اشاره کرد و بیان داشت: این بند کاملاً مطلق است، که زوج (مرد) به زوجه وکالت بلاعزل (غیرقابل تعویض) با حق توکیل (وکالت دادن) غیر داده و استثنایی مطرح نگردیده است، از این‌رو بنده رأی دادگاه تجدیدنظر را تأیید می‌نمایم.

* معاون قضایی دیوان عالی کشور تصریح (تأکید) کرد: در مجموع رأی شعبه سوم دادگاه تجدید نظر صحیح است و کسی نمی‌خواهد بر خلاف فتوا عمل نماید، چرا که تعارض و مخالفتی بین بند 12 شرط ضمن عقد و فتوای علما نمی‌باشد.