در چه صورت معتادان مجرم محسوب می‌شود؟

بر اساس ماده 15 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 67، معتادان باید با مراجعه به مراکز مجاز دولتی، غیردولتی یا خصوصی و یا سازمان‌های مردم‌نهاد درمان و کاهش آسیب، اقدام به ترک اعتیاد نمایند.

معتادی که با مراجعه به مراکز ذکر شده نسبت به درمان خود اقدام و گواهی تحت درمان و کاهش آسیب دریافت نماید، چنانچه تجاهر (تظاهر) به اعتیاد ننماید از تعقیب کیفری معاف می‌‌باشد.

و معتادانی که اقدام به درمان یا ترک اعتیاد ننمایند، مجرم محسوب می‌شوند.

تعیین مراکز مجاز ترک اعتیاد

بر اساس تبصره 1 ماده 15 این قانون، مراکز مجاز موضوع ماده 15، بر اساس آیین‌‌نامه‌‌ای که توسط وزارتخانه‌‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و رفاه و تأمین اجتماعی ظرف مدت سه ماه پس از تصویب این قانون تهیه و به تصویب ستاد می‌‌رسد، تعیین می‌‌شود.

تأمین هزینه‌های ترک اعتیاد معتادان بی‌بضاعت (بی‌پول)

بر اساس تبصره 2 ماده 15 این قانون، وزارت رفاه و تأمین اجتماعی موظف است ضمن تحت پوشش درمان و کاهش آسیب قراردادن معتادان بی‌‌بضاعت و بی‌پول، تمام هزینه‌‌های ترک اعتیاد را مشمول بیمه‌‌های پایه و بستری قرار دهد. دولت مکلف است همه ‌ساله در لوایح بودجه، اعتبارات لازم را پیش‌‌بینی و تأمین نماید.

نگهداری معتادان در مراکز ترک اعتیاد

بر اساس ماده 16 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب 67، معتادان به مواد مخدر و روان‌گردان ذکر شده در دو ماده 4 و 8 این قانون، بدون گواهی موضوع ماده 15 و متجاهر (تظاهر کردن) به اعتیاد، با دستور مقام قضایی برای مدت یک تا سه ماه در مراکز دولتی و مجاز درمان و کاهش آسیب نگهداری می‌‌شوند.

تمدید مهلت برای یک دوره سه ‌ماهه دیگر با درخواست مراکز مذکور بلامانع است. با گزارش مراکز مذکور و بنابر نظر مقام قضایی، چنانچه معتاد آماده پیگیری و ادامه درمان، بر اساس ماده 15 این قانون باشد، تداوم و پیگیری درمان بر اساس ماده مذکور بلامانع می‌‌باشد.