رأی دیوان عالی کشور در مورد اعاده دادرسی

درخواست محکوم علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده) مبني بر لزوم اعمال مجازات جايگزين حبس بر اساس ماده 68 قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 قابل قبول نمي‌باشد، زيرا كه ماده 68 قانون مجازات اسلامی از جمله مواد زير مجموعه فصل نهم قانون مذكور بوده و در ماده 64 آن كه در رأس مواد و مقررات مربوط به اين فصل مي‌باشد.

ضمن تعريف و احصای (محاسبه) مجازات‌هاي جايگزين صراحت (روشنی) دارد به اينكه در صورت گذشت شاكي و… مجازات جايگزين حبس تعيين و اجرا مي‌گردد و در تبصره آن نيز آمده است، دادگاه در ضمن حكم، به سنخيت (تناسب) و مجازات مورد حكم با شرايط و كيفيات تعیین شده در اين ماده تصريح (تأکید) مي‌كند و در موضوع بحث شاكي خصوصي رضايت نداده است، در نتيجه تعيين مجازات جايگزين حبس با وصف موجود و با استناد به ماده 68 قانون مجازات اسلامی، موقعيت قانوني ندارد، بنابراین درخواست نامبرده با هيچ يك از بندهاي ماده 474 قانون آيين دادرسي كيفري انطباق و هماهنگی نداشته، غيرقابل پذيرش تشخيص و با استناد به ذيل (پایین) ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری قرار رد آن صادر و اعلام مي‌گردد.

نظر اقليت آرا

نظر به اينكه متقاضي آقای … به جرم بي‌احتياطي در امر رانندگي منجر به ايراد صدمه بدني غيرعمدي به ميزان 50 درصد با وصف نداشتن گواهي‌نامه از نظر جنبه عمومي جرم به استناد مواد 716 و 718 قانون مجازات اسلامي سابق بخش تعزيرات محكوم گرديده است كه حداكثر مجازات قانوني آن شش ماه حبس مي‌باشد و با توجه به صراحت و اطلاق (نسبت دادن) مواد 65، 66 و 68 قانون مجازات اسلامي جديد مصوب 1392 كه به موجب آن متقاضي به جاي حبس بايد به مجازات جايگزين محكوم گردد و متقاضي نيز به همين جهت درخواست تجويز اعاده دادرسي نموده است، بنابراین چون مجازات تعيين شده براي وي بيش از مجازات تعیین شده قانوني بوده و درخواست وي با بند چ ماده 474 قانون آیین دادرسي جديد مصوب 1392 انطباق و هماهنگی دارد. نظر به تجويز اعاده دادرسي دارم.

پیشنهاد ویژه کیانداد :   رسیدگی به دعوای استرداد جهیزیه

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *