اثرات مصرف ماشروم‌ ها (قارچ جادو)

اثرات سیلوسایبین شبیه به دیگر روان‌گردان‌ها مانند مسکالین از پیوت (کاکتوس مسکال) گرفته تا LSD می‌باشند. واکنش روان‌شناختی استفاده از سیلوسایبین شامل:

•  توهمات (خیالات) دیداری و شنیداری
•  ناتوانی در تشخیص تخیل از واقعیت
•  واکنش‌های ترس و روان درمانی به ویژه اگر سیلوسایبین در مقدار بالا مصرف شود.

روانگردان‌هایی مانند قارچ‌های جادو (ماشروم) که در عمل ماده شیمیایی مغزی سروتونین (نوعی پروتئین) تداخل ایجاد می‌کنند، ممکن است موارد زیر را تغییر دهند:

•  خلق و خوی
•  ادراک حسی
•  خواب
•  گرسنگی
•  دمای بدن
•  رفتار جنسی
• کنترل عضله

اثرات فیزیکی قارچ‌های روان‌گردان

•  احساس تهوع و استفراغ
•  ضعف عضلانی
•  سردرگمی
• *عدم هماهنگی بدن باشند.

استفاده ترکیبی قارچ‌های روان‌گردان با مواد دیگر مانند الکل و ماری‌جوانا (شاهدانه) می‌تواند باعث افزایش یا بدتر شدن همه این اثرات شود.

مقدار بالای سیلوسایبین و مصرف بیش از حد آن، در مدت زمان طولانی می‌تواند عوارض شدید عصبی ایجاد نماید که شامل:

•  ایجاد وحشت و ترس
•  پارانویا (بدگمانی)
• روان‌پریشی (از دست دادن توانایی تشخیص واقعیت از خیال)
•  تصورات ترسناک (سفر وحشتناک)
•  و در برخی موارد به طور نادر باعث مرگ می‌شود.

مدت زمانی که قارچ‌های روان‌گردان (ماشروم) در بدن می‌ماند:

قارچ سیلوسایبین می‌تواند تا ۳ روز در بدن مصرف کننده باقی بماند. با این حال، میزان متابولیسم (سوخت و ساز)، سن، وزن، شرایط پزشکی، تحمل دارو، داروهای دیگر یا داروهای استفاده شده، و pH ادرار هر فرد ممکن است بر دوره‌های تشخیص واقعی تأثیرگذار باشند.

آیا ماشروم‌ ها (قارچ‌ها) قانونی هستند؟

سیلوسایبین بر اساس قانون کنترل سازمان مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده، ماده‌ای در برنامه I است و به این معناست که احتمال بالقوه و پنهان برای سوء مصرف (استفاده نادرست) دارد. و به همین دلیل در حال حاضر سیلوسایبین برای پزشکان در محدوده بالینی در دسترس نیست و تنها محققان حقوق ویژه از سازمان به منظور مطالعه بر روی آنها، قادر به دسترسی به ترکیب غیرقانونی می‌باشند.

موارد مصرف سیلوسایبین در پزشکی

اگر چه سیلوسابین قرن‌هاست که در آیین‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما اخیراً علم پزشکی جدید نیز از آن استفاده کرده است. دو مطالعه کوچک که نشان دادند عنصر موجود در قارچ (ماشروم) یعنی سیلوسایبین می‌تواند احساس پریشانی وجودی را که بیماران اغلب پس از درمان سرطان احساس می‌کنند، را تغییر دهد.

و این ماده می‌تواند بیماران را با این نوع اختلالات روان‌پزشکی رها کند، احساسی که زندگی را بی‌معنا می‌کند. درمان‌های معمول مانند داروهای ضد افسردگی ممکن است مؤثر نباشند. با این حال، تنها استفاده از یک مقدار مجزا از سیلوسایبین مصنوعی، احساس پریشانی که بیماران مبتلا به سرطان آن را تجربه می‌کنند و اثر طولانی مدتی دارد، را تغییر می‌دهد.