رأی وحدت رویه شماره 746 هیات عمومی دیوان عالی کشور

موضوع: تعیین و اعمال مجازات جایگزین حبس

از شعب سي و پنجم و سي و هفتم ديوان عالي کشور طي پرونده‌هاي کلاسه 441 و 616 با اختلاف استنباط (درک) از مقررات قانوني مجازات‌هاي جايگزين حبس، آرای متفاوت صادر شده است که خلاصه جريان هر پرونده به شرح زیر می‌باشد:

خلاصه پرونده اول

در پرونده کلاسه 441 شعبه سي و پنجم ديوان عالي کشور آقاي … نسبت به دادنامه 1908 شعبه چهاردهم دادگاه تجديدنظر اصفهان که در تأييد دادنامه 240 مبني بر محکوميت وي به تحمل شش ماه حبس تعزيري (موضوع مواد 716 و 718 قانون مجازات اسلامي ـ تعزيرات) صادر شده است، درخواست تجويز اعاده دادرسي (تجدید محاکمه) کرده و توضيح داده است که محکوميت وي به ميزان مذکور در فوق به علت ارتکاب جرم بي‌احتياطي در امر رانندگي منجر (منتهی) به ايراد صدمه و آسیب غيرعمدي است. در حالي که اين مجازات، بايد بر اساس ماده 68 قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 به مجازات جايگزين حبس تبديل شود و چون بر اثر عدم اعتنا (بی‌توجهی) به مصرحات و دلایل قانوني، مجازات نامتناسب تعيين کرده‌اند، لذا موضوع از مصاديق و نمونه های بند 6 مادة 272 قانون آيين دادرسي است که درخواست وي پس از ثبت به کلاسه مرقوم (نوشته شده)، به شعبه سي و پنجم ديوان عالي کشور ارجاع (واگذار) شده و اکثريت اعضاي محترم شعبه، طي دادنامه 411 به این شرح تصميم‌گیری کرده‌اند:

رأی دیوان عالی کشور در مورد درخواست اعاده دادرسی

در مورد درخواست تجويز اعاده دادرسي و تجدید محاکمه آقاي … نسبت به دادنامه شماره 601908 صادره از شعبه چهاردهم دادگاه تجديدنظر استان اصفهان نظر به اينكه نامبرده در لايحه تقديمي هيچ‌ گونه مدرك و دليلي كه موجبات تجويز اعاده دادرسي نسبت به دادنامه مذكور را فراهم سازد ارائه نکرده است و درخواست ايشان مبني بر لزوم اعمال مجازات جايگزين حبس بر اساس ماده 68 قانون مجازات اسلامي مصوب سال 1392 قابل قبول نمي‌باشد

پیشنهاد ویژه کیانداد :   توقف اجرای حکم با درخواست اعاده دادرسی (رسیدگی مجدد) چگونه است؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *