دیه زبان و دیه گردن در قانون 

دیه زبان و دیه گردن به شرح زیر است:

دیه زبان

• براساس ماده 396 دیه زبان ، از بین بردن تمام زبان سالم یا لال کردن انسان سالم یا ضربه مغزى و مانند آن دیه کامل دارد و بریدن تمام زبان لال ثلث (یک سوم) دیه‌ی کامل خواهد بود.
• براساس ماده 397 از بین بردن مقدارى از زبان لال موجب دیه همان مقدار با رعایت نسبت به تمام زبان خواهد بود، ولى دیه قسمتى از زبان سالم به نسبت از دست دادن قدرت اداى حروف خواهد بود.
• براساس ماده 398 تعیین مقدار دیه جنایتى که بر زبان وارده شده و موجب از بین رفتن حروف نشود ولی باعث عیب گردد با تعیین حاکم می‌باشد.
• براساس ماده 399 چنانچه مقدارى از زبان را کسى قطع کند که باعث از بین رفتن قدرت اداى مقدارى از حروف باشد و دیگرى مقدار دیگر را که باعث از بین رفتن مقدارى از باقى حروف گردد دیه به نسبت از بین رفتن قدرت اداى حروف می‌باشد.
• براساس ماده 400 بریدن زبان کودک قبل از حد سخن گفتن موجب دیه‌ی کامل می‌باشد.
• براساس ماده 401 بریدن زبان کودکى که به حد سخن گفتن رسیده ولى سخن نمى‌گوید ثلث (یک سوم) دیه دارد و اگر بعداً معلوم شود که زبان او سالم و قدرت تکلم داشته دیه کامل محسوب و بقیه از جانى گرفته خواهد شد.
• براساس ماده 402 هرگاه جنایتى موجب لال شدن گردد و دیه‌ی کامل از جانى گرفته شود و دوباره زبان به حال اول برگردد و سالم شود دیه به او بازگردانده خواهد شد.

دیه گردن

• براساس ماده 412 دیه گردن ، شکستن گردن به طورى که گردن کج شود دیه‌ی کامل دارد.
• براساس ماده 413 جنایتى که موجب کج شدن گردن شود و همچنین جنایتى که مانع فرو بردن غذا گردد جریمه آن با نظر حاکم تعیین خواهد شد.
• براساس ماده 414 هرگاه جنایتى که موجب کج شدن گردن و همچنین مانع فرو بردن غذا شود، اثر آن از بین رود دیه ندارد، فقط باید ارش پرداخت شود اگر چه بعد از برطرف شدن اثر آن با دشوارى بتواند گردن را مستقیماً نگه بدارد یا غذا را فرو ببرد.