جهات درخواست تجدیدنظر
بر اساس ماده 10 قانون تجدیدنظر آرای دادگاه‌ها، جهات درخواست تجدیدنظر به قرار زیر می‌باشد:
- ادعای عدم اعتبار مدارک استنادی دادگاه یا دروغ بودن شهادت شهود یا نبودن شرایط قانونی شهادت، در شهود
- ادعای مخالف بودن رأی با قانون
- ادعای عدم صلاحیت دادگاه یا عدم صلاحیت قاضی صادرکننده رأی
- ادعای عدم توجه قاضی به دلایل یا مدافعات
- نکته: اگر درخواست تجدیدنظر به استناد یکی از جهات مذکور در این ماده به عمل آمده باشد، مرجع تجدیدنظر در صورت وجود جهتی دیگر می‌تواند به آن جهت هم رسیدگی نماید. (بر اساس تبصره ماده 10 قانون تجدیدنظر آرای دادگاه‌ها)
چه کسانی حق درخواست تجدیدنظر دارند؟
بر اساس ماده 11 قانون تجدیدنظر آرای دادگاه‌ها، در موارد گفته شده در ماده 10 این قانون، اشخاص زیر حق درخواست تجدیدنظر را دارند:
حق درخواست تجدیدنظر در مورد احکام حقوقی
کسانی که درخواست تجدیدنظر دارند عبارتند از: محکوم‌علیه یا نماینده قانونی یا قائم‌مقام او مانند وراث، وصی (جانشین)، انتقال‌گیرنده که از رأی دادگاه متضرر می‌شود.
حق درخواست تجدیدنظر در مورد احکام کیفری
در مورد احکام کیفری افراد زیر می‌توانند درخواست تجدیدنظر نمایند:
- محکوم‌علیه یا نماینده قانونی او
- شاکی خصوصی یا نماینده قانونی او از جهت برائت (بی‌گناهی) متهم یا از نظر ضرر و زیان
- دادستان از جهت برائت و بی‌گناهی متهم یا عدم انطباق (نابرابری) حکم با موازین قانونی
حق درخواست تجدیدنظر در مورد قرارها
افراد زیر می‌توانند در مورد قرارها درخواست تجدیدنظر تقدیم نمایند:
هر یک از طرفین دعوی (خواهان و خوانده) که قرار دادگاه به ضرر او صادر شده باشد یا نماینده قانونیآنان
توقف اجرای حکم در صورت درخواست تجدیدنظر
بر اساس ماده 15 قانون تجدیدنظر آرای دادگاه‌ها، در صورتی که درخواست تجدیدنظر در مهلت تعیین شده داده شده باشد اجرای حکم در امور کیفری تا زمان تصمیم‌گیری مرجع تجدیدنظر متوقف خواهد شد.
اختیارات دادگاه تجدیدنظر
دادگاه تجدیدنظر از همان اختیاراتی که دادگاه بدوی و نخستین دارا است برخوردار می‌باشد یعنی هم نسبت به امور موضوعی و هم نسبت به امور حکمی رسیدگی و قضات است. همچنین تجدیدنظر راهی اصلاحی محسوب می‌شود و از نظر سلسله مراتب قضایی، مرجع تجدیدنظر، مرجعی عالی محسوب می‌گردد.
بدون دیدگاه