برای مطالبه طلب باید از طریق مراجع صالح و قانونی اقدام شود. قبل از به وجود آمدن شوراهای حل اختلاف، کلیه مطالبات از طریق دادگاه‌ها مورد رسیدگی قرار می‌گرفت.

طبق ماده 9 قانون جدید شوراها صلاحیت شوراها در رسیدگی به مطالبه طلب تا سقف بیست میلیون تومان افزایش یافته است. ولی اگر کسی طلبش بیش از مبلغ فوق باشد باید به دادگاه مراجعه کند

سند و مدرک مطالبه طلب ممکن است عادی و یا رسمی باشد. به همین دلیل مرجع رسیدگی آنها متفاوت خواهد بود. برای مثال مطالبه مهریه که مستند به عقدنامه به عنوان یک سند رسمی است، از طریق اجرای ثبت قابل مطالبه و اجرا می‌باشد و دیگر نیازی به مراجعه به دادگاه یا شورای حل اختلاف نیست. اما اگر مستند طلب، یک سند عادی مانند قبض، رسید یا فاکتور باشد با توجه به مبلغ مندرج در آن، در شورا و یا دادگاه قابل رسیدگی خواهد بود.

هر دعوایی اعم از مطالبه طلب یا وجه را نمی‌توان به دلخواه در یکی از شوراها و یا دادگاه‌‌ها طرح نمود. سند موضوع صلاحیت محلی مراجع رسیدگی کننده به دعوای مطالبه طلب را به شکل زیر توضیح می‌دهیم.

سند عادی:

اگر منشأ طلب رسید یا قرارداد باشد. در این حالت دادگاه محلی که قرارداد در آنجا تنظیم شده یا محلی که بدهکار باید به تعهدش عمل نماید و یا دادگاه محل اقامت بدهکار صلاحیت رسیدگی به دعوای فوق را دارد.

سند رسمی:

از طریق دفترخانه‌ای که سند را صادر کرده و یا اجرای ثبت می‌توان نسبت به اجرا و مطالبه طلب اقدام کرد.

پیشنهاد ویژه کیانداد :   طلاق اتباع افغان در ایران

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *